بیماری ازگود اشلاتر (Osgood-Schlatter disease) یک حالت مرتبط با استخوان‌ها و عضلات در نوجوانان است که معمولاً در دوره رشد، به ویژه در دوره بلوغ، ظهور می‌کند. این بیماری اغلب در افرادی که فعالیت‌های ورزشی شدیدی مانند فوتبال، بسکتبال، دوچرخه‌سواری و ورزش‌های پرفشار دیگر انجام می‌دهند، دیده میشود.
علایم اصلی ازگود اشلاتر شامل درد و التهاب در ناحیه کشیشی (پایین طرف پا) است که به استخوان ساق پیوسته است. این درد معمولاً هنگام حرکت، فشار دادن به ناحیه یا حمل و نقل وزن بدن احساس میشود. در بعضی موارد، ممکن است درد به شدت زیادی افزایش یابد و باعث محدودیت در فعالیت‌های روزمره شود.
درمان ازگود اشلاتر ممکن است شامل استراحت، استفاده از یخ، تغییر روش‌های ورزشی، فیزیوتراپی و در موارد شدیدتر ممکن است نیاز به مشاوره پزشکی و درمان‌های خاص داشته باشد. اهمیت تشخیص و درمان صحیح این بیماری برای پیشگیری از عوارض بیشتر و حفظ سلامت استخوان و عضلات نوجوانان بسیار مهم است.
برای آشنایی بیشتر با هر یک از جزئیات این بیماری تا انتها این مطلب همراه کلینیک ارتوپدی فراز باشید.
دلایل بروز بیماری ازگود اشلاتر
بیماری ازگود اشاتر نتیجه استرس و فشار مکرر بر روی ناحیه کشیشی است که منجر به التهاب و آسیب به استخوان ساق پا میشود. دلایل بروز این بیماری شامل موارد زیر میشود:
1. فعالیت‌های ورزشی شدید: انجام فعالیت‌های ورزشی شدید و پرفشار مانند پرش، دویدن، پرتاب و لژیون‌های ورزشی دیگر می‌تواند باعث بروز ازگود اشلاتر شود.
2. رشد سریع: در دوره رشد سریع نوجوانان، استخوان‌ها و عضلات آنها هنوز در حال رشد و تقویت هستند که ممکن است منجر به نوعی دیگر از فشار بر استخوان ساق شود.
3. عوامل ژنتیکی: وجود بیماری ازگود اشلاتر در خانواده ممکن است نشان دهنده وجود عوامل ژنتیکی در بروز این بیماری باشد.
4. نوع فعالیت‌های ورزشی: برخی ورزش‌ها مانند فوتبال، بسکتبال و سوارکاری از مواردی هستند که بیشتر احتمال بروز ازگود اشلاتر را دارند.
5. نوع ساختار استخوانی: تغییرات در ساختار استخوانی مانند طول استخوان لگنی تیبیا (ساق پای) نیز می‌تواند در بروز این بیماری تأثیرگذار باشد.
شناخت فاکتورهای موجود و اقدامات پیشگیری مناسب می‌تواند به جلوگیری و کنترل بیماری ازگود اشلاتر کمک زیادی کند.
علائم بیماری ازگود اشلاتر
علائم بیماری ازگودشلاتر ممکن است شامل موارد زیر باشد:
1. درد در ناحیه کششی (پایین طرف پای)، که معمولاً بیشتر در هنگام فعالیت ورزشی احساس میشود.
2. تورم و قرمزی در ناحیه کششی.
3. محدودیت در حرکت و انعطاف‌پذیری در منطقه مبتلا.
4. افزایش درد با فعالیت و کاهش با استراحت.
5. ممکن است در برخی موارد، احساس گرفتن یا درد در ناحیه مبتلا به بیماری وجود داشته باشد.
در صورت تجربه هر یک از این علائم، توصیه میشود به متخصص ارتوپد اطفال مراجعه کرده و تشخیص دقیق و درمان مناسب را دریافت کنید.
تشخیص ازگود اشلاتر چگونه است؟
تشخیص بیماری ازگود اشلاتر معمولاً توسط پزشک ارتوپد یا پزشک ورزشی انجام میشود. روش‌های تشخیصی که معمولاً استفاده می‌شوند شامل موارد زیر می‌باشد:
۱. مصاحبه و بررسی فیزیکی:
پزشک ابتدا از شما درباره علائم و شرایطی که ممکن است منجر به درد یا مشکل در ناحیه آسیب شما شده، سوالاتی می‌پرسد. سپس با بررسی فیزیکی ناحیه مبتلا، از میزان درد، تورم، قرمزی و محدودیت حرکت شما مطلع میشود.
۲. تصویربرداری:
اغلب از رادیولوژی تشخیصی مانند اشعه ایکس (X-ray) برای مشاهده تغییرات در استخوان‌ها استفاده میشود. در مواردی که نیاز به تصویر برداری دقیق‌تر است، ممکن است از اسکن MRI یا اسکن CT نیز استفاده شود.
۳. آزمون‌های تکمیلی:
برای اطمینان از تشخیص صحیح، ممکن است پزشک آزمون‌های تکمیلی مانند آزمون خون، آزمون‌های تصویربرداری پیشرفته‌تر یا آزمون‌های جسمانی دیگر را نیز توصیه کند.
با توجه به نتایج مورد بررسی و تست‌ها، پزشک شما را به تشخیص نهایی مبتلا به بیماری ازگود اشلاتر می‌رساند و برنامه درمانی مناسب را برای شما تعیین می‌کند.
همچنین بخوایند: علت درد ساق پا در کودکان چیست؟ آیا خطرناک است؟
علت بروز بیماری بیماری ازگود اشلاتر در ورزشکاران
بیماری ازگود اشلاتر در ورزشکاران به دلیل تنش و فشار مکرر بر روی قسمت بالای زانو و نقاط پیوستگی عضلات-استخوان‌ها در این ناحیه ایجاد میشود. عوامل عمده زیر برای بروز این بیماری در ورزشکاران موثر هستند:
1. تنش مکرر: انجام فعالیت‌های ورزشی مکرر و شدید می‌تواند منجر به تنش و فشار مکرر بر روی استخوان شود که در نهایت باعث آسیب و التهاب در این ناحیه میشود.
2. فشار مکرر: انجام فعالیت‌هایی که نیاز به خم شدن و خم شدید زانو دارد، می‌تواند فشار مکرر بر روی نقاط پیوستگی عضلات-استخوان‌ها در ناحیه شین ایجاد کند و باعث بروز بیماری ازگود اشلاتر شود.
3. فعالیت های ورزشی شدید: ورزش‌هایی که نیاز به پرش، تغییر جهت سریع، و حرکات شدید دارند، می‌توانند فشار زیادی بر روی ناحیه شین اعمال کنند و زمینهای برای بروز بیماری ازگود اشلاتر ایجاد کنند.
4. فعالیت روی زمینهای سفت: استفاده از زمینهایی که سخت و بی‌انعطاف هستند، می‌تواند از توانایی جذب شوک توسط زمین واقعی و میانی آسیب دیده شده و نقاط مستعد برای بروز بیماری ازگود اشلاتر ایجاد کند.
بنابراین، توجه به این نکات و اخذ اقدامات مناسب می‌تواند کمک کند تا بیماری ازگود اشلاتر در ورزشکاران جلوگیری یا کاهش یابد. که شامل استراحت کافی، تعدیل فعالیت‌های ورزشی، انجام تمرینات تقویتی و انعطافی، و از روش‌های کاهنده درد و التهاب مانند استفاده از یخ‌زدایی و فیزیوتراپی است.
ازگود اشلاتر در بررگسالان بیشتر رخ میدهد یا کودکان؟
بیماری ازگود اشاتر به طور عموی در کودکان و نوجوانان، به خصوص دختران و پسرانی که در دوره رشد سریع بدنی هستند، مشاهده میشود. این بیماری معمولاً در دوران نوجوانی، بین سنین 10 تا 15 سال، شیوع بیشتری دارد زیرا در این دوره استخوان‌ها در حال رشد و توسعه هستند و نقاط پیوستگی عضلات-استخوان‌ها هنوز قوی نشده اند.
به طور کلی، بیماری ازگود اشلاتر در کودکان و نوجوانان رایج‌تر است؛ اما در برخی موارد نیز ممکن است در بزرگسالان و حتی در افرادی که فعالیت‌های ورزشی شدیدی انجام می‌دهند، ظاهر شود. اما در این افراد میزان شیوع این بیماری کمتر است و بیشتر در اثر استرس و فشار مکرر بر روی ناحیه شین ناشی از فعالیت‌های ورزشی شدید رخ میدهد.
روش های درمان ازگود اشلاتر
درمان بیماری ازگود اشلاتر معمولاً شامل ترکیبی از روش‌های مختلف است که هدف آنها کاهش درد، التهاب و بهبود علائم مرتبط با بیماری می‌باشد. برخی از روش‌های درمانی ازگود اشلاتر عبارتند از:
استراحت:
اولین مرحله درمان بیماری ازگود اشلاتر استفاده از استراحت است، به ویژه از فعالیت‌های ورزشی با شدت بالا که ممکن است به ناحیه مبتلا فشار وارد کند.
فیزیوتراپی:
تمرینات فیزیوتراپی و تمرینات تقویتی و افزایش انعطاف‌پذیری می‌تواند به تقویت عضلات و کاهش فشار بر ناحیه کششی کمک کند.
مصرف دارو:
مصرف مسکن‌ها و ضد التهاب‌ها می‌تواند در کاهش درد و التهاب در ناحیه مبتلا موثر باشد.
ماساژ نمک:
نمک حاوی منیزیم است که می‌تواند به کاهش درد و التهاب مفید باشد. استفاده از حمام‌های نمک یا ماساژ با این ترکیب ممکن است به تسکین علائم کمک کند.
جراحی:
در موارد شدیدتر، پزشک ممکن است به تزریق‌های کورتیکواستروئیدی (استروئیدها) در ناحیه مبتلا، به جراحی یا به روش‌های درمانی پیشرفته‌تر مانند فیزیوتراپی اولتراسونیک یا لیزر نوری اشاره کند.
توصیه مهمی است که همواره با پزشک خود صحبت کنید تا برنامه درمانی مناسبی برای شما تعیین شود.
همچنین بخوانید: لنگیدن پای کودک از چیست؟ چگونه درمان میشود؟
کلام آخر
بیماری ازگود اشلاتر یک نوع آسیب و التهاب در تاندون پا است که معمولاً در اثر فشار زیاد و فعالیت‌های ورزشی شدید ایجاد میشود. علائم این بیماری شامل درد، تورم، استفراغ و ضعف در ناحیه پا است.
تشخیص اغلب بر اساس نشانه‌ها و علائم بالینی و تصویربرداری (مثل سونوگرافی و MRI) انجام میشود. درمان ازگود اشلاتر معمولاً شامل استراحت، فیزیوتراپی، داروها و به دور از دسترس قرار دادن فعالیت‌های تحریکی است.طول درمان بستگی به شدت بیماری، نحوه پاسخ به درمان و رویش درستی دارد.
منبع: ebjproliancesurgeons.com
سوالات متداول در خصوص بیماری ازگود اشلاتر
آیا استفاده زانو بند ازگود اشلاتر موثر است؟
استفاده از زانو بند به عنوان یکی از روش‌های درمانی بیماری ازگود اشلاتر مورد بحث قرار است. زانو بند معمولاً برای افرادی که فعالیت‌های ورزشی انجام می‌دهند و مبتلا به این بیماری هستند، توصیه میشود.
این بند می‌تواند فشار را بر ناحیه کششی کاهش داده و کمک به کاهش درد و استحکام بخشیدن به آن عرضه کند. با این حال، تأثیر واقعی زانو بند در کاهش علائم بیماری ازگود اشلاتر هنوز مورد بررسی واقعی قرار نگرفته است و این استفاده ممکن است به میزان شدت بیماری و موارد دیگر بستگی داشته باشد. مشورت با پزشک قبل از استفاده از زانو بند توصیه میشود.
طول درمان ازگود اشلاتر چقدر است؟
مدت زمان درمان ازگود اشلاتر بستگی به شدت علائم، سن بیمار و همچنین نحوه پاسخ به درمان دارد. در حالت عمومی، برای بیماری ازگود اشلاتر، استراحت و درمان‌های فیزیوتراپی و مدیریت درد معمولاً تا چند هفته الی چند ماه ممکن است طول بکشد.
برای موارد شدیدتر، درمان ممکن است طولانی‌تر باشد و شامل روش‌های پیشرفته‌تری مانند تزریق‌های کورتیکواستروئیدی یا جراحی شود. مهم است که با پزشک خود صحبت کرده و برنامه درمانی مناسبی برای شرایط خود تعیین کنید.
جراحی ازگوداشلاتر چگونه است؟
جراحی نادراً برای درمان بیماری ازگود اشلاتر لازم است و معمولاً در موارد شدید و مزمن توصیه میشود که به صورت غیر موثر به درمان‌های دیگر پاسخ ندهند. جراحی ممکن است شامل تمیز کردن بافت‌های تخریب شده و اصلاح ناحیه مبتلا باشد، اما ممکن است طول درمان از این نوع جراحی زمان‌بر باشد و بهبود ممکن است چند ماه طول بکشد. قبل از تصمیم گیری در مورد جراحی، مشورت با پزشک تخصصی و انجام ارزیابی کامل مورد نیاز است.
بدون دیدگاه