تومور نخاعی یا سرطان نخاع چیست؟

سرطان نخاع یک بیمار خطرناک است که از سلول‌های نخاع یا سلول‌های سازنده خون، مانند لنفوسیت‌ها و لوکوسیت‌ها، منشأ می‌گیرد. این بیماری ممکن است به شکل لوسمیای حاد یا مزمن، لنفوم یا میلوم نمایان شود. علائم تومور نخاع ممکن است شامل خستگی، ضعف، تب، تغییرات در وزن، کاهش درصدی خون، ورم، شکستگی‌های استخوانی و سایر علائم مربوط به کمبود خون باشد.

درمان سرطان نخاع ممکن است شامل شیمی درمانی، رادیوتراپی، تراپی هدفمند، پیوند نخاع و داروهای جدیدی مثل ایمونوتراپی باشد. ارتباط با پزشک تخصصی و شناخت دقیق از برنامه درمانی می‌تواند در مدیریت و درمان سرطان نخاع موثر باشد.

در ادامه این مطلب از سایت کلینیک ارتوپدی فراز، به صورت دقیق تر در خصوص این بیماری صحبت می کنیم؛ توصیه می کنیم حتما تا انتها همراه ما باشید.

دلایل سرطان نخاع

• دلایل ابتلا به سرطان نخاع ممکن است شامل:
• عوامل ژنتیک
• عوامل محیطی
• استفاده از مواد شیمیایی مضر
• تابعیت از بیماری‌های خونی مزمن
• عوامل ویروسی
• قدیمیت سنی و افزایش سن باشد.

هر یک از این عوامل به طور مستقل یا ترکیبی می‌توانند ریسک ابتلا به سرطان نخاع را افزایش دهند.

علائم و نشانه های سرطان نخاع

سرطان نخاع یک بیماری خطرناک است که ممکن است با علائم و نشانه‌های مختلف آغاز شود. این بیماری می‌تواند به صورت لوسمیای حاد یا مزمن، لنفوم یا میلوم نمایان شود.

علائم تومور نخاع ممکن است شامل خستگی شدید، ضعف عمومی، تب، کاهش وزن بدن، تغییرات در آپتیت، آسیب پذیری نسبت به عفونت‌ها، بیماری‌های جلدی، تغییر در رنگ و شکل ناخن‌ها، وجود خونریزی روزانه، سرفه مزمن، تنگی نفس، ورم در بدن، تورم و درد در ناحیه‌های مختلف از بدن، درد در استخوان‌ها، بروز سرفه خونریزی، افت قدرت، وجود تومور‌های جدید و کاهش درصدی خون بود. شناخت زودرس این علائم و مراجعه به پزشک تخصصی برای تشخیص و درمان موثر از اهمیت بالایی برخوردار است.

درمان تومور نخاع ممکن است شامل شیمی درمانی، رادیوتراپی، تراپی هدفمند، پیوند نخاع، آنتی‌بادی‌ها، و داروهای جدید ایمونوتراپی و جراحی باشد. علاوه بر درمان، حمایت از بیماران از طریق پشتیبانی روانی، تغذیه مناسب و فعالیت‌های ورزشی نیز می‌تواند برای بهبود کیفیت زندگی آنان موثر باشد.

عوامل خطر ابتلا به تومور نخاع کدامند؟

عوامل خطر ابتلا به سرطان نخاع می‌تواند شامل عوامل ژنتیک، عوامل محیطی، استفاده از مواد شیمیایی مضر، تابعیت از بیماری‌های خونی مزمن مانند لوسمی‌ها، عوامل ویروسی، قدیمیت سنی و افزایش سن باشد.

این عوامل می‌توانند به صورت مستقل یا ترکیبی ریسک ابتلا به سرطان نخاع را افزایش دهند. عوامل ژنتیک نیز می‌تواند نقش مهمی در ابتلا به برخی از انواع سرطان نخاع ایفا کند، به‌طوری که وجود تاریخچه خانوادگی از این نوع سرطان، افزایش ریسک ابتلا به آن را نشان می‌دهد.

در عین حال، عوامل محیطی مانند تعرض به اشعه مضر، مواد شیمیایی خطرناک، فعالیت در محیط‌های نجومی و صنعتی آلوده و مصرف دخانیات نیز می‌توانند احتمال ابتلا به سرطان نخاع را افزایش دهند. بنابراین، شناخت این عوامل و اقدامات پیشگیری مناسب می‌تواند موثر در کاهش خطر ابتلا به سرطان نخاع باشد.

همچنین بخوانید: بررسی علت و روش های درمان عفونت ستون فقرات

سرطان نخاع چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص تومور نخاع معمولاً با انجام یک سری از مراحل و فرآیندهای تشخیصی صورت می‌گیرد. این فرآیندها شامل موارد زیر می‌شود:

1. مصاحبه پزشکی: در این مرحله، پزشک به بررسی علائم، تاریخچه پزشکی، تاریخچه خانوادگی و عوامل خطر ابتلا به سرطان نخاع می‌پردازد.

2. بررسی فیزیکی: انجام آزمون‌های فیزیکی برای بررسی علائم جسمی مانند تورم، گرفتگی لنفاها، ناراحتی در استخوان‌ها و نشانه‌های دیگر.

3. آزمایش‌های خون: آزمایشات خون برای اندازه‌گیری سطوح سلول‌های خونی، شاخص‌های التهاب و نشانگرهای مربوط به سرطان نخاع انجام می‌شود.

4. آزمایش مغز و نخاع (لومبارپونکشن): این آزمون از طریق استخراج نمونه‌ای از مایع نخاع انجام می‌شود تا سلول‌ها و نشانگرهای مربوط به سرطان نخاع بررسی شود.

5. تصویربرداری: استفاده از تکنیک‌های تصویربرداری مانند اسکن MRI، CT و PET برای تشخیص و مشخص کردن اندازه و موقعیت تومورها در نخاع.

6. بیوپسی: در برخی موارد، برای تایید تشخیص تومور نخاع، نیاز به انجام بیوپسی (برداشت نمونه با تیغ) تومور یا بافت نخاع می‌باشد.

با توجه به نتایج این مراحل تشخیصی، پزشک قادر خواهد بود به صورت دقیق تر سرطان نخاع را تشخیص دهد و برنامه درمانی مناسب را مشخص کند.

درمان سرطان نخاع چگونه انجام می شود؟

درمان تومور نخاع بستگی به نوع و استقرار بیماری، مرحله بالینی و دیگر عواملی که در تشخیص در نظر گرفته شده، دارد. در اینجا چند روش درمانی رایج برای سرطان‌های نخاع ذکر می‌شود:

1. کموتراپی:

از روش‌های اصلی درمان تومور نخاع می‌باشد که شامل استفاده از داروهای شیمیایی خاص برای نابودی سلول‌های سرطانی است.

2. رادیوتراپی:

استفاده از پرتوهای موجوده تولیدی مثل پرتو گاما یا پرتوهای پروتونی برای نابودی سلول‌های سرطانی.

3. تراپی هدفمند:

این روش به استفاده از داروهایی که به صورت خاص به سلول‌های سرطانی اثر می‌گذارند، می‌پردازد.

4. پیوند نخاع:

در برخی موارد، انجام پیوند نخاع ممکن است به عنوان یک روش درمانی انتخاب شود برای جایگزینی نخاع سالم با نخاع سالم از یک نفر دیگر.

5. پزشکی هدفمند:

استفاده از داروهایی که به عنوان تراپی هدفمند عمل می‌کنند و به سلول‌های سرطانی تأثیر می‌گذارند.

برای هر بیمار و نوع تومور نخاع، برنامه درمانی مناسب توسط تیم درمانی تعیین می‌شود. منابع و مشاوره از پزشک متخصص تومور نخاع می‌تواند بهترین رویکرد در انتخاب روش‌های درمانی مناسب باشد

همچنین بخوانید: آیا استفاده از بریس ضایعه نخاعی موثر است؟

مراقبت های بعد از جراحی سرطان نخاع برای رفع عوارض عمل

مراقبت‌های بعد از جراحی تومور نخاع بسیار مهم است به منظور کاهش عوارض عمل و ارتقای بهبودی بیمار. برخی از مراقبت‌های مهم پس از عمل جراحی سرطان نخاع شامل موارد زیر می‌شود:

1. مراقبت مناسب از جای عمل:

تمیز نگه داشتن و پوشاندن درست جای عمل برای جلوگیری از عفونت.

2. کنترل درد:

تجویز داروهای ضد درد برای کنترل درد پس از جراحی.

3. فیزیوتراپی:

انجام تمرینات فیزیوتراپی برای افزایش قدرت عضلات، بهبود حالت عمومی و افزایش حرکت پس از جراحی.

4. مراقبت پس از بی‌هوشی:

پایش و مراقبت از شرایط بی‌هوشی و اکسیژناسیون پس از عمل جراحی.

5. تغذیه مناسب:

مراقبت از تغذیه صحیح برای تقویت سیستم ایمنی و بهبود سریعتر زخم‌های جراحی.

6. شیمی‌پروفیلاکسی:

تجویز داروهای ضد باکتریایی قبل و بعد از جراحی برای جلوگیری از عفونت.

7. پایش و کنترل علائم:

پایش و کنترل فشار خون، نبض، دمای بدن و نشانگرهای دیگری که می‌تواند به تشخیص عوارض پس از جراحی کمک کند.

در همه مراحل مراقبت پس از جراحی، مهم است با توجه به توصیه‌های پزشک و تی درمانی عمل شود تا بهبودی بیماری به بهترین شکل ممکن انجام شود.

عوارض سرطان نخاعی چیست؟

سرطان‌های نخاعی می‌توانند عوارض گوناگونی ایجاد کنند که به تفکیک از نوع و محل آنها متغیر است. برخی از عوارض شایع سرطان‌های نخاعی عبارتند از:

1. ضعف عضلات و کاهش قدرت:

سرطان نخاع ممکن است باعث فشار بر رشته نخاعی شود که منجر به آسیب به عصب‌ها و عضلات و در نتیجه ضعف عضلات و کاهش قدرت بدن می‌شود.

2. تنگی مغزی:

حجم اضافی مایع مغزی ناشی از سرطان نخاع می‌تواند منجر به تنگی مغزی شده و عوارض مربوطه ایجاد کند.

3. درد:

دستگاه عصبی محلی مضر که توسط سرطان تحت فشار قرار می‌گیرید ممکن است درد بسیاری ایجاد نمایند.

4. عقب‌ماندگی ذهنی:

برخی از بیماران ممکن است مشکلات حافظه، تمرکز، یادگیری و سرعت پردازش اطلاعات را تجربه کند.

5. مشکلات ادراری و مدفوعی:

سرطان نخاع ممکن است باعث بروز مشکلات ادراری و مدفوعی مانند دفع نیاز مکرر، ناتوانی ادراری و مشکلات تحتانی شود.

6. تغییرات در حالت عاطفی و روانی:

برخی از بیماران ممکن است تغییرات در حالت عاطفی و روانی مانند افسردگی، اضطراب و استرس را تجربه کنند.

این تنها چند مثال از عوارضی هستند که ممکن است در افراد مبتلا به سرطان‌های نخاعی ایجاد شوند. مهم است که برنامه‌های درمانی و پشتیبانی صحیح توسط تیم درمانی معالج ارائه شود تا این عوارض برطرف شده یا حداقل کنترل شوند.

سوالات متداول در مورد سرطان نخاع

طول عمر بیماران تومور نخاعی چقدر است؟

طول عمر بیماران تومور نخاعی بستگی به عوامل مانند نوع تومور، مرحله بیماری، سن بیمار، درمان انجام شده و وضعیت کلی سلامتی دارد. برای بیماران با تومور نخاعی، طول عمر ممکن است متفاوت باشد. برخی از تومور‌های نخاعی می‌توانند قابلیت درمان خوبی داشته باشند و بیماران ممکن است طول عمر طبیعی یا حتی بیشتری داشته باشند.

اما بعضی از تومور‌های نخاعی ممکن است بسیار خطرناک باشند و طول عمر بیمار را کاهش دهند. مهم است که بیمار با پیروی منظم از درمان‌ها و مشاوره با تیم درمانی، فرصت بهبود و زندگی بهتری داشته باشد.

ایا تومور نخاع کشنده است؟

تومور نخاع می‌تواند یک بیماری خطرناک باشد و در برخی موارد منجر به مرگ بیمار شود. اما نباید فراموش کرد که این وضعیت بستگی به عوامل مختلفی دارد از جمله نوع تومور، مرحله بیماری، زمان تشخیص و درمان، و وضعیت کلی سلامتی بیمار.

تشخیص زودرس و درمان مناسب می‌تواند بهبود قابل توجهی در پیش‌آگاهی و طول عمر بیماران با تومور نخاعی داشته باشد. مراقبت‌های پساعمل و درمان‌های رادیوتراپی و شیمی درمانی نیز می‌توانند نقش حیاتی در بهتر شدن وضعیت بیمار داشته باشند.

ایا سرطان نخاع درمان قطعی دارد؟

سرطان‌های نخاعی ممکن است تحت درمان‌های مختلفی قرار گیرند، از جمله جراحی، شیمی درمانی،ادیوترای و درمان های هدفمند. اما در بسیاری از موارد، سرطان نخاع به طور کامل قابل درمان نیست و ممکن است به صورت مزمن تغییراتی داشته باشد.

هر بیماری و هر حالت ممکن است در پاسخ به درمان‌های مختلف متفاوت باشد. هدف اصلی درمان سرطان نخاع بهبود کیفیت زندگی بیمار، کنترل علائم و تشویق به بهبود وضعیت سلامت است. در برخی موارد، درمان‌ها ممکن است باعث کنترل بیماری و جلوگیری از پیشرفت آن شوند.