روش های درمان پا چنبری یا کلاب فوت در کودکان

کلاب فوت یا پا چنبری زمانی ایجاد کی شود که مچ پا دچار پیچ خوردگی شود. در طی این عارضه رباط ها و تاندون هایی که عضلات را به استخوان نگه می دارند بسیار سفت هستند. این موضوع موجب می شود تا بافت های اطراف وضعیت غیر طبیعی داشته باشند. البته که علت اصلی این عارضه مشخص نیست، اما بسیاری بر این باورند که مادرزادی است. اما روش های درمان پا چنبری یا کلاب فوت در کودکان چیست؟

همان طور که اشاره کردیم در اکثریت مواقع این عارضه به طور مادرزادی است، یعنی زمانی که کودک به دنیا می آید دارای این بیماری است. به همین جهت پزشکان باید بتوانند بلافاصله پس از تولد آن را تشخیص دهند؛ در صورتی که این بیماری در سریع ترین زمان تشخیص داده شود این امکان وجود دارد که بدون جراحی برای درمان اقدام کرد و نتیجه مناسبی هم به دست آورد.

در این مطلب از سایت کلینیک ارتوپد فنی فراز قصد داریم تا در خصوص روش های درمان پا چنبری یا کلاب فوت در کودکان صحبت کنیم و بررسی نماییم که چگونه می توان به درمان این بیمار کمک کرد. بنابراین اگر کودک شما با این عارضه به دنیا آمده است و به دنبال اطلاعات بیشتر در خصوص آن می باشید، توصیه می کنیم حتما تا انتها همراه ما باشید.

علائم کلاب فوت چیست؟

انحراف مچ پا جزو عارضه هایی است که به خوبی قابل تشخیص است، در طی این عارضه تاندون ها داخل پا کوتاه هستند، استخوان شکی غیر عادی دارد و تاندون آشیل سفت است.

اگر اقدامی جهت درمان انجام نشود، این گونه به نظر می رسد که فرد بر روی مچ پا و کناره های پا راه می رود. در نوزادی که دارای کلاب فوت است علائم زیر احساس می شود:

• بالای پا به سمت پایین و داخل پیچ می خورد،
• قوس پا برجسته تر است و پاشنه به داخل می چرخد،
• در موارد شدید، پا وارونه به نظر می رسد،
• عضلات ساق پا رشد کافی ندارند،
• اگر فقط یک پا این مشکل را دارد، همان پا به خصوص در قسمت پاشنه پا معمولاً کمی کوتاهتر از پای دیگر است.

در صورتی که کودک شما دارای علائم بالا می باشد، باید از ارتز های اندام تحتانی برای کودک استفاده شود تا این وضعیت بهبود یابد.

علل کلاب فوت چیست؟

همان طور که در ابتدا اشاره کردیم علت این بیماری ناشناخته است، اما عوامل ژنتیکی نقش پر رنگی در بروز آن دارند و مربوط به برخی از تغییرات ژنی می باشد. با این که دلیل این عارضه مشخص نیست، اما برخی عوامل می توانند میزان ابتلا به پاچنبری را افزایش دهند. این موارد شامل:

• پسران بیشتر از دختران مبتلا می شوند.
• مصرف نیکوتین در دوران بارداری.
• مبتلا بودن فردی دیگر در اعضا خانواده به پاچنبری.
• داشتن سابقه آسیب های نخاعی.

درمان پا چنبری یا کلاب فوت

در خصوص این عارضه باید بیان کنیم که این بیماری هرگز به خودی خود درمان نمی شود و لازم است که به صورت تخصصی دنبال شود، در گذشته از روش های جراحی برای درمان استفاده می شود؛ اما امروزه روش های دیگری معرفی شده است که به کمک آن ها می توان روند درمان را بدون جراحی طی کرد.

اکنون، پزشکان از روش هایی که شامل استفاده از گچ ‌ها، حرکات و کشش ‌های ملایم پا و یک بریس برای حرکت آهسته پا به موقعیت مناسب می باشد. مجموعه این روش ها به نام پونستی شناخته می شود.

به این منظور، نوزاد مبتلا به پای چنبری توسط یک جراح ارتوپد کودکان (پزشکی که بر شرایط استخوان ‌ها، ماهیچه‌ ها و مفاصل تمرکز دارد) که در روش پونستی آموزش دیده است، درمان می‌شود. دقت داشته باشید که شما باید مطمئن شوید که جراح ارتوپد شما این آموزش را دیده است.

اگر تشخیص به موقع انجام شود، برخی موارد می توان پای چنبری را بدون جراحی اصلاح کرد. این روش شامل ماساژ ملایم و دستکاری کف پا برای کشش بافت‌هایی است که منقبض شده‌اند (سفت شده).

تاندون‌ ها، رباط ‌ها و استخوان‌ های نوزادان انعطاف ‌پذیر هستند و به راحتی در موقعیت صحیح قرار می ‌گیرند. سپس یک گچ برای حفظ این اصلاح در جای خود اعمال می شود. در ادامه با جزئیات بیشتر در مورد این روش صحبت می کنیم.

برای درمان پا چنبری روش پونستی در دو مرحله انجام می شود: مرحله گچ گری و مرحله مهاربندی.

گچ گیری

اولین گچ یک یا دو هفته پس از تولد نوزاد گذاشته می شود. سپس نوزاد حدود یک بار در هفته برای حرکت و کشش ملایم پا و قرار دادن گچ جدید نزد جراح باز می گردد. گچ ‌گیری جدید پا را کمی بیشتر در جهت درست می‌ چرخاند تا جایی که جایگزین می‌شود. برای اکثر نوزادان لازم است که طی چند هفته یا چند ماه کچ را درون پای خود داشته باشند، پس از آن مطابق با نظر پزشک می توان از مرحله بعد استفاده کرد.

مهاربندی و استفاده از بریس

هنگامی که پا در موقعیت صحیح قرار گیرد، جراح ارتوپد به جای گچ، یک بریس (که ” ارتز ” نیز نامیده می‌شود) برای کودک قرار می ‌دهد. بریس میله ای است که در هر انتهای آن کفش یا چکمه های مخصوص قرار دارد.

استفاده از بریس موجب می شود که از چرخش پا به جایی که قبل از ریخته گری بود جلوگیری شود. استفاده از بریس بسیار مهم است، زیرا پاها در سال های اولیه رشد سریعی دارند، بنابراین بستن بریس به پاها اهمیت بسیاری دارد زیرا رشد پاها در جهت درستی انجام می شود.

یک کودک به مدت حدود 3 ماه همیشه از بریس استفاده می کند و بعد از آن فقط در شب یا در هنگام خواب استفاده می کند. البته طبیعی است که در ابتدای کار استفاده از بریس کمی ساخت باشد، اما بچه ها به خوبی با پوشیدن بریس سازگار می شوند، اگرچه عادت کردن به آن ممکن است یک یا دو روز طول بکشد.

جراحی کلاب فوت

اگر استفاده از سایر روش های درمانی برای کودک مناسب نباشد، جراحی انجام می شود. در حین جراحی تاندون آشیل که در نزدیکی پا قرار دارد بلند تر می شود و بافت ها در جای دیگر پا آزاد می شوند. این برش ها، رباط ها و تاندون های سفت را شل می کند تا جراح بتواند پای کودک شما را در حالت طبیعی اش جا بیاندازد. انتقال تاندون به پا امکان می دهد تا به روال طبیعی تری حرکت کند.

برای انجام این جراحی لازم است که کودک بیهوش شود تا در حین عمل دردی را احساس نکند. نکته مهم دیگری که وجود دارد مربوط به نکات مراقبتی لازم پس از عمل می باشد. در اکثریت مواقع بعد از جراحی گچ گیری انجام می شود تا پا در موقعیت مناسب قرار بگیرد.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با روش های درمان پا چنبری و کلاب فوت در کودکان آشنا کنیم؛ در آخر این مورد را در نظر داشته باشید که رفع دائم پاچنبری ممکن است چندین سال طول بکشد، اما شما حتما باید صبوری کنید و این مراحل را طی کنید، زیرا در صورتی که درمان نشود مشکلات بسیاری در آینده برای کودک ایجاد خواهد کرد.

تنها کافیست یک پزشک متخصص با تجربه انتخاب کنید و با پیروی از برنامه های او به درمان سریع تر کودک خود کمک کنید. امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در قسمت نظرات برای ما بیان کنید.