علل و درمان پرانتزی شدن پاها در نوجوانان

یکی از سوالاتی که بسیار از ما پرسیده می شود مربوط به پای پرانتزی در نوجوانان می باشد، سوالات بسیاری در خصوص علل، علائم و چگونگی درمان این عارضه وجود دارد.

از این رو قصد داریم تا در این مطلب از سایت کلینیک ارتوپد فنی فراز در خصوص پای پرانتزی در نوجوانان و جزئیات مربوط به این آسیب صحبت کنیم؛ بنابراین توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

پاهای پرانتزی چیست؟

پاهای پرانتزی یا genu varum زمانی است که پاها در زانو به سمت بیرون خم می شوند، این در حالی است که پاها و مچ پاها با هم تماس دارند. نوزادان و کودکان نوپا اغلب پاهای کمانی دارند که کاملا طبیعی و بخشی از روند رشد کودک است؛ اما گاهی اوقات، بچه های بزرگتر نیز به این عارضه دچار می شوند که در این شرایط دیگر طبیعی نمی باشد.

البته پاهای پرانتزی در کودکان به ندرت جدی است و معمولاً بدون درمان از بین می رود، اغلب در زمانی که کودک 3 تا 4 ساله می شود. با این حال اگر به غیر از این باشد و با رشد کودک این عارضه همچنان وجود داشته باشد نشان از یک مشکل جدی است که باید توسط پزشک متخصص ارتوپدی بررسی شود.

اغلب نوجوانانی که دارای پرانتزی هستند، به صورت ناگهانی به این آسیب دچار نمی شوند، بلکه معمولا در زمان کودکی خود دارای این آسیب بوده اند، و به دلیل عدم درمان و پشت گوش انداختن روش های درمانی، این آسیب همچنان در آن ها باقی مانده است.

بنابراین یکی از مهم ترین نکات در خصوص درمان پای پرانتزی این است که در سریع ترین زمان ممکن، نزد پزشک متخصص مراجعه نمایید تا بررسی شود آیا این عارضه احتیاجی به درمان دارد یا خیر.

علائم و نشانه های پای پرانتزی

پاهای پرانتزی معمولاً کودکان خردسال را آزار نمی دهند زیرا این وضعیت باعث درد یا ناراحتی نمی شود. والدین ممکن است نگران ظاهر پاهای فرزندشان یا الگوی راه رفتن نامناسب باشند. اما پاهای پرانتزی روی توانایی کودک برای راه رفتن یا دویدن تأثیری ندارد.

گاهی اوقات، بچه‌ هایی که پاهای پرانتززی دارند ممکن است با انگشتانش به سمت داخل راه بروند (به نام  انگشتان کبوتر) یا ممکن است زیاد زمین بخورند و حالت راه رفتن آن ها غیر طبیعی به نظر برسند. این مشکلات معمولاً با رشد کودک برطرف می شود.

اگر این بیماری تا سال های نوجوانی ادامه یابد، ممکن است باعث ناراحتی در مچ پا، زانو یا باسن شود.

علت پرانتزی شدن پاها در نوجوانان

وقتی نوزادان با پاهای کمانی به دنیا می آیند به این دلیل است که استخوان های پا هنگام رشد در رحم باید اندکی پیچیده شوند تا در فضای کوچک قرار گیرند، به این حالت پاهای کمانی طبیعی یا فیزیولوژیک می گویند که بخشی طبیعی از رشد و تکامل کودک در نظر گرفته می شود.

همانطور که کودک شروع به راه رفتن می کند، ممکن است خمیدگی کمی افزایش یابد و سپس بهتر شود. کودکانی که در سنین پایین ‌تر راه رفتن را شروع می ‌کنند، خمیدگی بیشتری دارند.

در بیشتر بچه ها، انحنای بیرونی پاها تا سن 3 یا 4 سالگی خود به خود اصلاح می شود و در نهایت پاها معمولاً در سن 7 یا 8 سالگی کاملا صاف می شوند.

به ندرت، پاهای پرانتزی می تواند ناشی از یک بیماری جدی تری باشد، مانند:

راشیتیسم، مشکل رشد استخوان به دلیل کمبود ویتامین D یا کلسیم. که در کشورهای در حال توسعه که در آن کودکان به اندازه کافی غذاهای غنی شده با ویتامین D دریافت نمی کنند، شایع تر است. گاهی اوقات راشیتیسم به دلیل یک مشکل ژنتیکی که بر نحوه استفاده بدن از ویتامین D تأثیر می گذارد، در خانواده ها ایجاد می شود.

بیماری بلونت، یک اختلال رشد است که بر استخوان‌های پا تأثیر می‌ گذارد.

شرایطی که ممکن است بر رشد استخوان اطراف زانو تأثیر بگذارد، از جمله آسیب، عفونت یا تومور

بیشتر بخوانید: درمان و کنترل پای پرانتزی با استفاده از کفی طبی

روند تشخیص پای پرانتزی

پزشکان فوق تخصص ارتوپد کودکان  یک معاینه انجام می دهند و در مورد سابقه پزشکی کودک می پرسند، اگر کودک کمتر از 2 سال سن داشته باشد، احساس خوبی داشته باشد و هر دو پا به یک درجه خم شده باشد، احتمالاً هیچ آزمایشی انجام نمی دهند؛ در عوض، آنها مراقب خواهند بود تا مطمئن شوند که پاهای کمانی با رشد کودک بهتر می شوند.

برخی از کودکان ممکن است نیاز به مراجعه به پزشک ارتوپد (متخصص استخوان) داشته باشند اگر:

• پاها به خودی خود صاف نمی شوند.
• پاها نامتقارن است (پاها به درجات مختلف خم می شوند).
• کودک علائمی مانند درد، لنگیدن، ضعف یا مشکل در دویدن دارد.

ممکن است برای بررسی بیماری بلونت یا راشیتیسم نیاز به عکس برداری با اشعه ایکس باشد، اگر مشکوک به راشیتیسم باشد، آزمایش خون می تواند به تشخیص آن کمک کند.

بیشتر بخوانید: بریس برای درمان پای پراتزی بدون جراحی

چه کسانی مستعد این عارضه هستند؟

• اکثر نوزادان و کودکان نوپا حداقل دارای کمی خمیدگی فیزیولوژیک پاهای خود هستند.

پاهای پرانتزی در کودکان بزرگتر معمولاً به دلیل بیماری بلونت یا بیماری دیگری است. بیماری بلونت در کودکانی که:

• اضافه وزن دارند
• از سنین پایین شروع به راه رفتن کردند
• یکی از اعضای خانواده آن ها در گذشته این بیماری را داشته است

پاهای پرانتزی چگونه درمان می شوند؟

• پاهای پرانتزی فیزیولوژیک نیازی به درمان ندارند. معمولاً با رشد کودک خود را اصلاح می کند.
• کودک مبتلا به بیماری بلونت ممکن است به بریس یا جراحی نیاز داشته باشد.
• راشیتیسم معمولاً با افزودن ویتامین D و کلسیم به رژیم غذایی درمان می شود.

به صورت کلی رایج ترین روش های درمانی که برای این عارضه استفاده می شود شامل استفاده از بریس و جراحی می باشد. چنانچه سن کودک کمتر باشد بریس پیشنهاد می شود، اما در نوجوانان نیاز به جراحی می باشد، زیرا استخوان های آن ها شکل گرفته است و دیگر سایر روش ها نتیجه بخش نمی باشد.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با پای پارنتزی در نوجوانان و دیگر جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم, در آخر این مورد را در نظر داشته باشید که تنها روش درمانی که برای درمان این عارضه در نوجوانان وجود دارد استفاده از جراحی است، بنابراین از امتحان سایر روش های درمانی به صورت سرخودانه خودداری کنید و حتما برای نزد به پزشک متخصص مراجعه کنید.

امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.